พระ ลป ทวด วัดช้างไห้ 2497

เนื้อว่าน พิมพ์ชลูดใหญ่ คราบน้ำว่าน เศษชิ้นว่าน ไขที่ขึ้น หลากสี เนื้อหดเหี่ยว (ปกติด้านหน้าต้องมากกว่าด้านหลังอยู่แล้ว เพราะ ดิน+ว่าน+ตัวประสานคือน้ำมันตังอิ้วและปูนขาว+น้ำ กดพิมพ์ด้วยเนื้อพระสดๆ เมื่อเวลาผ่านไปน้ำและน้ำมันภายในเนื้อ จะต้องออกมาสู่ภายนอกตามความชื้นของอากาศกับความชื้นในเนื้อพระที่ต่างกัน จึงเป็นคราบเกาะที่ผิว ลักษณะด้านหน้า ไม่ราบเรียบ มีโค้งเว้า ลึกตื้น ขณะที่ด้านหลังราบเรียบ จึงมีคราบด้านหน้ามากกว่า)ทำแบบเร่งรีบ เศษชิ้นว่านไม่ละเอียด(ว่านมีหลายชนิดหลายสี) ไขน้ำว่านที่ออกมาต้องมีหลายโทนสี ถ้าองค์ไหนมีดินมากว่านน้อยจะดูยากมาก (ออกไปทางเนื้อดิน ดูยาก) พระปี2497จะดูยาก กรณีองค์นั้นมีว่านน้อย แต่ยังตัดสินด้วย"กลิ่น"ได้พระปี97เนื้อจะมีกลิ่นเฉพาะ ไม่ว่าจะเป็นพระพิมพ์ต่างๆ ลูกอม หรือพระบูชา มีกลิ่นเดียวกันเลยครับ